Een onvergetelijke dag....

6- het is koud als we om 530 wakker worden. Cees werd wakker voordat de wekker afging. We liggen onder onze sprookjesachtige wolkige witte klamboe. Vannacht niet zoveel geluiden gehoord als bij Heather en John. Voor t eerst echt lekker geslapen.
Er staan al een paar te wachten om de bushwalk te doen. Matthew is de rancher die met ons meeloopt. Hij is pas twintig. We lopen nog niet zo lang als we een groep antilopen weg zien springen. Snelle ranke lijfjes. Te laat om een foto te maken terwijl we met de camera's in de aanslag lopen. Het is warm en net voorbij 6 uur. Het is dor en stoffig. Weinig groene bomen, wel hele dorre, alsof ze dood zijn. Matthew wijst als er plotseling een zebra op zijn of haar gemak voorbij loopt. We kijken elkaar aan maar we kunnen niet dichterbij want dan loopt ie weg. Gaaf! Even verderop komen we er weer een tegen en nu kunnen we iets dichterbij. De zebra staat stil en bekijkt ons. We staan op een zebrapad.
Een kleintje staat verder weg en kijkt ook vanachter de bosjes naar ons maar komt niet dichterbij. We kunnen hier nog uren staan. Ik snap dat Marita dit mooie dieren vindt want ik ben echt onder de indruk van die prachtige zwart witte strepen. Een zebra is 365 of meer dagen zwanger en als ze bevalt van haar jong dan blijft ze 14 dagen buiten de groep zodat haar kleintje haar melk drinkt en haar specifieke enzymen binnen krijgt. En het geeft de baby de tijd om de strepen van haar/zijn moeder te herkennen als ze weer in de troep terug zijn. Bijzonder.
Hier en daar zien we veel rode, kleine en hele hoge, zandbergen. Termietenheuvels. Een kleine boerderij op zich. Heuvels die gemaakt worden door termieten. De binnenkant van die heuvels zitten vol met kleien holletjes, zg kamers. Deze worden bewoont door schimmels om vocht vast te houden en door het open of dichtzitten van de kamers onstaat er een contante temperatuur van 27 C. Ongelofelijk door die kleine insecten, een soort mieren. Het is erg leuk om hier tussen de dieren te lopen. Ik bedenk me waar de giraffen eten en kijk waar hoge groene bomen staan. Zie ik nou iets bewegen? Ja, ik denk het wel. Matthew vraagt waar en loopt meteen mijn vingerrichting op. Oei, ik heb t toch wel goed gezien? Ik twijfel omdat het best nog een stuk lopen is. En opeens staat hij daar. Een prachtige grote giraf. Heel statig en langzaam beweegt ie zich om van de hoge bladerenpracht te knabbelen. Een buiging is hier niet misplaatst. Wat een prachtig dier. En daar staan wij, naast elkaar. Mens en dier op de Afrikaanse savanne. Indrukwekkend. We raken er niet over uitgepraat aan het ontbijt.
De tafel staat gedekt door Blessing, een mooie Afrikaanse die ons van allerlei lekkers voorziet. Even later hangen we achterover bij de kleine pool in onze stoelen met de bediening van Matthew.
We worden om 14 uur verwacht voor onze eerste gamedrive. Moeten we dichte schoenen aan en een lange broek? Welnee, we mogen niet de auto absoluut niet verlaten dus het maakt niet uit. Neem wel een vest mee, het kan fris worden.
We worden opgehaald door ene Hiderius die we al snel hilarius noemen wat hij prachtig vindt. Als we na de bumpy road op de asfalt weg zitten roept ie opeens, He white lion. Alle koppen omhoog. Joke, roept ie lachend.
Een grote poort geeft toegang tot het gebied. We stappen over in open jeeps. Trapsgewijs zitten we in drie rijen achter elkaar. De hoogste rij achterin vind ik een plekje aan de zijkant. Belen naast me. We hebben de beste plekken. Wat nu? Tiger heet onze driver. Hij zegt ons dat we drie uur door de Bush gaan rijden op zoek naar de big five. Olifant, neushoorn, buffel, luipaard en leeuw. Het komt bijna niet voor dat we die in een keer tegenkomen zegt hij. Het park is bijna net zo groot als Nederland. Zo ver waar je oog kan zien, zie je alleen maar land. Geen onderbrekingen van menselijk handelen alleen de natuur. Oneindig zicht op dorheid en bomen en struiken en gras en zand ėn de brandende zon. Tiger rijdt van de harde zandweg af en draait bij een boom. Als ik naar beneden kijk ligt daar een luipaard op nog geen 5 meter! Ik schrik! WoW! De luipaard kijkt ons aan en doet niets. Ze ligt met haar rug tegen de boom aan. Ze staat op en draait en neemt een andere houding En gaat weer liggen. Ze doet lui maar is ze dat ook? Opeens zien we bovenin de boom een antilope hangen. Vermoord door dat prachtige vel beneden. We zijn heel opgewonden en weten niet hoe we moeten draaien om dit alles op de foto te zetten. Hilarius, vertelde ons voordat we met Tiger op pad gingen dat de dieren de auto en hun passagiers ziet als een. Zelfs als de auto open ramen heeft. Als je eruit hangt of zelfs stapt dan heb je wel een probleem. Belen roept steeds als we onze elleboog naar buiten hangen, hou 'm binnen Onno!! Kijk uit Jol! Pas op Cees! We zitten hoog, het zal wel meevallen. We rijden weg van het mooie dier en zoekend gaan onze ogen over het land. Waar zien we iets? Antilopen daar zien we er echt heel van. In de verte een grote olifant, echt een hele grote. Hij loopt bij een hut waar een bordje staat No entrance private concession. Tiger rijdt zo dicht mogelijk naar hem toe. Yeh! De big five minus twee. Wat een ongelofelijke mazzel.
Tiger stopt de auto, wij kijken waar hij naar tuurt. Zijn dat cheeta's?! Echt?! Ja! Drie cheeta's op een heuvel. Ze liggen verveeld tegen elkaar aan. Wat een magnifieke beesten. Grote ogen met tranende zwarte vlekken eronder. Daar zie je het verschil tussen de cheeta's en de Leopard. Een van de drie staat opeens rechtop en kijkt om zich heen. Hij is alert, alsof ie iets ruikt. Spannend. Er komen collega's van Tiger omdat dit toch iets heel bijzonders is. De cheeta's zijn lang geleden gesignaleerd en wij staan vandaag oog in oog met deze mooie dieren. Genetisch verwant aan Nala en die kleine Caisey die straks een klein broertje erbij krijgt. Bram. Die is nog meer verwant omdat dat een mancoon is.
We krijgen geen genoeg van die mooie beesten maar we rijden naar een volgende plak waar een groot geraamte ligt van een nijlpaard, een hippo. Wat een groot geraamte, lijkt wel prehistorie. Ach, wat weet ik daar nou van? Het is in ieder geval groot. In de verte zien we een neushoorn waar we niet dichtbij komen. Mijn lens weet hem wel te vangen. Net als eerder de buffel. Ze staan ieminie op de foto maar toch! Big five minus vier. We zijn heel erg enthousiast. We hebben ze op ėėn na gezien. Hilarius rijdt ons terug naar de compound als ie opeens roept, white lion! Koppen schieten naar voren. True! Hij rijdt heel snel achteruit op de autoweg. Ik zie niks. Belen en ik kunnen onze camera's niet zo snel vinden. Shit! Ik zie nog steeds niks. Ze zien haar witte oren omdat ze is gaan liggen. Naast de auto weg staan hekken die het krugerpark scheiden van de bewoonde wereld . Die hekken staan achter een soort verhoging. Hilarius heeft geduld en wacht. Het wordt langzaam donker. De witte leeuw daar zijn er 30 van over de hele wereld waarvan 20 in Afrika. En als het goed is dan ligt er nu een achter een verhoging naast onze auto! We zijnallemaal heel opgewonden en opeens zien we haar! Een witte leeuw!!! Ongelofelijk! Mijn camera neemt waardeloze foto's in het donker. De IPhone biedt oplossing. Een van de meiden die ook op de compound verblijft heeft een mooi filmpje. Dit is de kers op een heerlijke taart. Wat een geweldige dag!
Een klein minpuntje is de terugweg van het asfalt af. Een en al bumpy road. Wat een kloteweg. Hilarius zet de muziek wat harder, Ferry Maat draait op vrijdagavond en we zingen en schreeuwen keihard mee. Hilarius stapt uit als we vragen of ie een biertje wil drinken. Zijn voorouders zijn Nederlanders. Zijn volledige naam is Hilardus Siderius Erasmus. Wat een naam voor deze vrolijke gast.
We genieten van de geweldige dag die we hebben gehad en kletsen met twee Afrikaanse jonge gasten. Zij heet Lightning en hij heet Thankyou. Ze vertellen dat samenwonen nog niet echt mogelijk is ook al kennen ze elkaar al 8 jaar. Hoe gaat dat in Holland? Lightning is in Rusland geweest tijdens de Olympische spelen, nee ze is geen topsporter. Ze vertelt dat het geen leuk land is. Mensen lachen niet en ze nemen foto's van haar zonder te vragen. Hebben ze ook zwarte mensen in Holland? Wij vertellen dat we meer dan 120 verschillende nationaliteiten in Amsterdam hebben. Ze hangen aan onze lippen. Dat wij kinderen hebben die samenwonen? Dat ze een huis samen hebben! Zij wil graag trouwen maar daar heeft Thankyou nog geen geld genoeg voor. Het veranderd maar dat gaat langzaam bij de Zulu's . Vroeger betaalde de bruidegom de bruidsschat in dieren maar geld wordt heden ook geaccepteerd. Het gaat om een bedrag van 5000 euro rekenen we uit. Dat is toch niet meer van deze tijd? Ze doen het de komende dagen met deze lodge om van elkaar te genieten na een moeilijke tijd. We lopen naar hem toe om hem te condoleren met het verlies van zijn ouders. Ze vertelden erover dat zijn ouders drie maanden geleden tijdens een auto ongeluk zijn gedood.
We nemen een groepsfoto en Lightning wil ons graag toevoegen op Facebook.

Morgen krijgen we weer een gamedrive maar die kan deze niet overtreffen. We hebben de BIG five op ėėn dag gezien.