Walvis
Door: Suus
Blijf op de hoogte en volg Suus
12 Februari 2024 | Sri Lanka, Tangalla
17.Woensdag 7/2
Esther en ik lopen al vroeg op het strand, rond half acht. Aan de horizon zie ik een walvis, althans dat denk ik. Esther ziet het ook en zij weet het zeker, 100%!
Hij gaat onder, hij springt. Ze maakt een foto en inderdaad lijkt het op een staart. Wel vreemd dat hij op dezelfde plek blijft. Toch twijfelen we. Het zal toch geen rots zijn? Mijn excuus is het ontbreken van lenzen, mijn zonnebril heeft wel sterkte, maar toch. Esther heeft goeie ogen en zij is ervan overtuigd. Zelfs 100%.r
Er zijn drie andere Nederlanders vanochtend om vier uur op weg gegaan met een speciale boot voor een walvistocht. Het zou toch hilarisch zijn als wij ze hier zien. Een man die langs de vloedlijn loopt hou ik aan en vraag of hij mee wil kijken. Hij kijkt en lacht en knikt. Daar hebben we niks aan. We appen naar de mannen die nog in bed liggen, die maken helemaal geen haast,
Onze walvis blijkt toch een rots te zijn als we een stuk over het strand richting walvis lopen en we duidelijk een rots uit het water zien steken. Lijkt in de verste verte niet op een whale. We hadden dit eerder moeten doen vinden we allebei. Het is stil op het strand, een paar honden komen ons kwispelend tegemoet. Het is opvallend dat de dieren zo vriendelijk zijn naar mensen. Ook zij lachen naar ons met hun oogjes in de hoop op een aai. Er staat geen zuchtje wind, het is vijfendertig graden en bloody hot.
Onze bedjes moeten in de schaduw anders is het niet uit te houden. Esther en Tim gaan een stuk lopen en komen pas na twee uur behoorlijk rood terug.
We lunchen met een ijskoud biertje en een clubsandwich, wow zo lekker.
Opeens begint het heftig te waaien, de golven komen steeds hoger en zo verandert plotsklaps het weer. De hitte blijft. De jeuk is redelijk onder controle.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
