Verwondering over de grijze dames en heren, wat ee

8.Maandag 29/1/24

The most important things in life are not things

verwondering over de grijze dames en heren, wat een schoonheid

Het is net alsof ik Thai hoor spelen met zijn popje.

Het geluid van het piepertje blijft indringend piepen als ik me realiseer dat het een eekhoorn is. Ik ben in Sri Lanka. Terwijl ik wil genieten van de ochtend geluiden wordt het liefelijke overstemd door heftig gekrijs. Lanka! Dat moet kleine Lanka zijn! Esther staat buiten met een handdoek om, ze is is in haar nakie gaan kijken en heeft er snel een omgeslagen. Ze is in paniek en inderdaad kleine Lanka ligt heftig te piepen tussen bloed op de dikke Beplanting. De andere hond ligt op een afstandje toe te kijken. Wat is hier aan de hand? Welke grote hond bijt een puppy? we snappen het niet. Mijn hart bonkt als ik dichterbij kom en dan opeens zie ik een vis bijna zo groot als Lanka zelf. Dat is de reden. Die kleine donder heeft een vis gejat, waarschijnlijk van een van de andere honden. Het is het bloed van de vis dat erbij ligt. Is het een dramaqueen? Ze hinkt als ze wegloopt zie ik later dus er is wel iets aan de hand met het kleine scharminkel.

Cees rekent af en hoort dat alle kamers gerenoveerd worden. Pascale en Minou hadden dus pech. Nu wordt alles uit hun kamer gesloopt.

We worden vriendelijk uitgezwaaid en zijn diep in ons hart blij dat Lanka het ons makkelijk maakt door haar afwezigheid.

De driver zegt weinig.

La dolce vita, een heerlijke vibe. Zachte muziek, opnieuw vriendelijke ontvangst door twee mannen mét hoge knot. Singalezen horen we later. Een van hun heeft de leiding en hij blijkt eerder gids te zijn geweest. Hij doet leuke suggesties die de moeite waard blijken. Ook de safari die we in Nederland hebben geboekt kan beter. We gaan op zijn advies in en dat loont. Een rabberige jeep komt voorrijden, leuke man aan het stuur die ons naar het kleinere park brengt. Er zijn vijf grote wildparken in Sri Lanka. Minneriya national heet het park die wij bezoeken waar de kans het grootst is dat we olifanten tegenkomen. Is naar verluidt de grootste en bekendste wilde Aziatische olifantenvergadering(!) op één plaats in de wereld. Het geeft je de kans er 100 tegelijk te spotten. Er leven ook 160 soorten vogels en 75 soorten vlinders. We gaan het zien. Het weer voelt drukkend, het begint zachtjes te regenen. Als we aankomen zijn wij niet de enige. Er staat een rij met jeeps achter elkaar te wachten voor we naar binnen mogen. Onze kaarten worden gecontroleerd. Het dak gaat eraf en we kunnen staand alles bekijken. Dat klinkt makkelijk maar het is a bumpy ride. Diepe gaten en heel veel water waardoor we heen en weer geslingerd worden op de vering van de jeep. De auto’s verspreiden en we zien de eerste grijze dames. In een groepje staan ze rustig te grazen. Andere auto’s naderen en iedereen zet zijn motor uit. Het vredige wordt onderbroken door aankomst van andere jeeps. Jammer. Maar er zijn meerdere kuddes. We worden op een kameleon gewezen die doodstil op een tak ligt en deZelfde kleur heeft waardoor we goed moeten zoeken. Pas als hij beweegt zien we het reptiel. Een stuk verder is commotie, we zien mensen uitstappen, dichterbij zien we een jeep half op zijn kant liggen. De passagiers staan van een afstandje alles te bekijken.Veel commotie van de drivers eromheen. Op slippertjes glijen ook zij de sompige modder in. Diepe geulen waardoor de auto steeds dieper glijdt. Onze driver stapt ook uit en samen met anderen hangen ze aan een kant om de auto eruit te krijgen. Ze springen en opeens komt ie los. De 4wheel drive blijft slippen. Wij hebben mazzel, wij hebben Max die overal doorheen scheurt. De man is nergens bang voor en probeert er alles aan te doen om ons op de eerste rij te krijgen. Zo kunnen we mooie plaatjes schieten van de prachtige grote grijzen dieren. Het voelt alsof we in Afrika zijn, maar het is hier wel een stuk groener. De natuur is erg mooi en we merken dat hier vaker regen valt. Opvallend zijn de vele vogels. Een klein groen met blauw vogeltje staat de jeep voor stil het is net de ijsvogel van de braak. Wilde pauwen zien we in de verte. Een grote olifant die alleen loopt, een mannetje, heeft krassen op zijn rug. Waarschijnlijk van takken. Deze olifanten zijn wel anders dan die in Thailand waar veel nare littekens op hun huid zitten. Deze man is puntgaaf. Wat een prachtig dier. We zijn er stil van. Hij heeft aandacht voor zijn eten en lijkt tegelijk de vrouwen verderop in de gaten te houden. Wij staan in zijn weg, hij aarzelt en loopt door. Ik kan de hele dag hier zitten in zo’n hutje in een boom, lijkt me top! Treetop. We stoppen opnieuw voor de olifanten en zien een Arend op een tak zitten. Wow, wat een magnifiek beest. Wit met bruine veren. Kijk, diegrote haaksnavel en klauwen. Geduldig wacht hij tot de olifant verder loopt. De driver verteld dat de Arend weet dat olifanten verschillende dieren kan vertrappen. Een slang of kleine dieren. We zien hem naar beneden vliegen, maar hij komt niet terug, we horen gepiep, als hij na ongeveer drie minuten opeens uit het hoge gras omhoog komt met een kleine vogel in zijn bek. We staan ook nu weer eerste rij. Heel rustig plukt hij de vogel kaal en trekt soms een stuk eraf. We zijn blij met de mooie foto’s. Een pro zit achter het stuur. Ondanks dat hier geen luipaarden leven, niet in dit park daarvoor moeten we het hoger op zoeken naar park…..

Qua sfeer is dit de leukste plek om te overnachten so far. De smiles, the music en de groene omgeving.

Tim is ook een pro in zijn zoektocht naar eten. We zitten onder het schelle licht met backpackers. Leuk om tussen zoveel verschillende nationaliteiten te zitten. De curry’s zijn ook nu weer pittige smaakexplosies in ons mond. Geen bier, vaak lemon soda.

Een bakkie thee voor het slapen, we moeten morgenochtend vroeg op en lopen door de wierookwalm, antimuggenmiddel, naar onze kamers.